كودكی

روبرتو ساعت 18 و 15 دقیقه روز شنبه 18 فوریه سال 1967 در خانه شماره 3 خیابان ماركونی كالدونیو در ایالت ویچنتسا چشم به جهان گشود . از همان كودكی مشخص بودكه روبرتو برای درس خواندن زاده نشده است . او حتی با توپ تنیس فوتبال بازی می كرد همبازی های او معمولاًبرادران بزرگترش بودند .

آغاز دوران حرفه ای با ویچنزا و فیورنتینا
چون پدرش عاشق شكار كردن بود ، روبرتو نیز به شكار عشق می ورزید ومعمولاً با پدرش همراه می شد و به همین دلیل اولین لقب او شكارچی بود ، چه كسی می دانست لقب بعدی او دم اسب طلایی خواهد بود ؟ روبرتو 13 ساله در مسابقه های ایالتی ، 42 گل به ثمر رساند و آوازه اش به گوش مردم ویچنتسا و جولیو ساوینی ، مربی تیم لانروسی – كه به تازگی مهاجم نامدارش پائولو روسی را از دست داده بود . رسید ساوینی می گوید : در بیمارستان ویچنتسا مرد پرستاری كار می كرد .

او هر بار كه پزشك باشگاه را می دید با هیجان تكرار می كرد در زادگاهش پدیده ای وجود دارد كه هر طور شده باید او را آزمایش كرد اولین باری كه او را دیدم دهانم از فرط تعجب بازماند . او با استعدادتر از هر كسی بود كه دیده بودم . در آن زمان "كاررا" ، بهترین مدافع تیم ما بود و در بازی تمرینی مقابل باجو بازی می كرد ، من روبی را صدا كردم و گفتم دریبلش كن .

 روبرتو باجو در فیورنتینا

او توپ را گرفت خود را به كاررای پر ابهت رساند و آن را از میان پاهایش رد كرد " كاررا " سخت عصبانی شده و جا خورده بود و به آهستگی گفت هی بچه این كار درست نیست اما روبرتو دیگر پا به این راه گذاشته بود . ویچنتسا او را به خدمت گرفت ولی خیلی زود باشگاه معتبر فیورنتینا او را دریافت و در پنجم ماه می سال 1985 به فلورانس رفت . اين مهاجم صاحب نام ايتاليايي در ماه مارچ 1985 بعد از درخشش با ويچنزا راهي تيم دسته اولي فيورنتينا شد اما در ادامه آن فصل براي اين تيم به ميدان نرفت.او در فصل بعد از آن، اولين بازي خود را در سري A مقابل سامپدوريا تجربه كرد اما در آن ديدار كه با نتيجه 2 بر صفر به سود فيورنتينا تمام شد باز هم باجو با مصدوميت شديدي مواجه شد كه نزديك بود به خداحافظي كامل او از جهان فوتبال منجر شود. فصل بعد از آن او با پشت سر گذاشتن دوران مصدوميت در ديدار مقابل ناپولي نخستين گل خود را سري A به ثمر رساند. در فصل بعد از آن هم نمايش قابل قبولي با بنفشي‌پوشان فلورانس داشت و در 27 بازي 6 گل به ثمر رساند. اما اوج درخشش اين مهاجم ريزنقش اما خوش تكنيك ايتاليايي با فيورنتينا فصل 89 ـ 90 بود كه موفق شد در 32 بازي 17 گل به ثمر رساند.
در همان فصل وي توانست با بازي‌هاي زيباي خود فيورنتينا را به فينال جام يوفا برساند كه در فينال بازي را به يوونتوس واگذار كردند.
بازي‌هاي زيباي باجو با فيورنتينا باعث شد تا مورد توجه باشگاه‌هاي بزرگ اروپايي و ايتاليايي قرار گيرد تا اينكه در نهايت يوونتوس توانست او را با رقم سرسام آور 17 ميليون دلار كه در آن زمان يك ركورد در فوتبال به شمار مي‌آمد به خدمت گيرد. اين در حالي بود كه هواداران فيورنتينا كه تا حد جنون به باجو عشق مي‌ورزيدند در خيابانهاي فلورانس جمع شدند تا شايد با اين كار دل او را به دست آورند و مانع از رفتنش به يوونتوس شوند اما اين اقدامات فايده‌اي نداشت و در نهايت باجو راهي بيانكونري‌ها شد.  باجو در عین جوانی بازیهای فوق العاده ای را با پیراهن بنفش فیورنتینا انجام داد سال 87 یك گل بسیار زیبا به ناپولی زد ، تیمی كه مارادونا را در خود داشت ، جالب این كه كارلا ، دروازه بان ناپولی چند سال بعد گفت افتخار می كندكه نخستین قربانی یكی از بهترین های جهان شده است .

جام جهاني 1990 ايتاليا
باجو براي شركت در اين رقابت‌ها به تيم ملي ايتاليا دعوت شد اما پيراهن شماره 10 را به او ندادند چرا كه اين پيراهن مخصوص ستاره محبوب رم چوزپه جياني بود به همين خاطر باجو به ناچار پيراهن شماره 15 را بر تن كرد. در اين رقابت‌ها ايتاليا هر دو بازي اول خود مقابل اتريش و آمريكا را با پيروزي آغاز كرد. باجو در اين دو ديدار حتي يك دقيقه هم بازي نكرد و كار را از روي نيمكت دنبال كرد.
سرمربي ايتاليا در ديدار سوم تيمش مقابل چك‌ اسلواكي تركيب هجومي‌اي را به بازي فرستاد و باجو براي نخستين بار در جام جهاني پا به توپ شد. او در دقيقه 78 از وسط زمين توپ را از هم تيمي‌اش گرفت و با پشت سر گذاشتن 5 بازيكن حريف توپ را به زيبايي وارد دروازه كرد

گل زیبای روبرتو باجو به چکسواکی در جام جهانی 90

اما در بازي مرحله يك چهارم مقابل آرژانتين، سرمربي ايتاليا "ويچيني" به باجو گفت كه نمي‌خواهد او را به عنوان بازيكن اصلي به ميدان بفرستد كه اين با اعتراض او مواجه شد.
باجو در آن ديدار در حالي كه بازي تا دقيقه 74 يك بر يك دنبال مي‌شد به زمين رفت اما در نهايت تلاش دو تيم ثمره‌اي به دنبال نداشت و كار به ضربات پنالتي كشيد كه در آن ايتاليا با وجود آنكه باجو ضربه پنالتي را گل كرد بازي را 3 ـ 4 واگذار كرد تا وداع تلخي با اين رقابت‌ها داشته باشد.

انتقال از فیورنتینا به یووه ، " باجو " گران قیمت ترین بازیكن جهان
ماندن باجو در فیورنتینا ممكن نبود . باجو دیگر ملی پوش بود و یكی از ستارگان دنیای توپ گرد به شمار می رفت .انتقال ركوردشكن 13 میلیون دلاری او از فیورنتینا به یوونتوس تورین ، موجب شد هواداران روبی در فلورانس 3 روز شورش كرده و تمام شیشه های باشگاه را خرد كنند .
آنها سال ها منتظر ظهور چنین ستاره ای بودند ، ولی مسئولان فیورنتینا مجبور بودند او را بفروشد .
بعد از رقابت‌هاي جام جهاني، يوونتوس كه در سري A حريف قدرتمندي چون ميلان را در پيش رو داشت با باجو چشم به روزهاي درخشاني دوخته بود. او در فصل اول حضورش با يوونتوس يعني سال 90 ـ 91 نمايش خوبي داشت و در 33 بازي كه به ميدان رفت، 14 گل به ثمر رساند. در فصل بعد از آن هم در 32 بازي 18 گل به ثمر رساند. باجو در فصل 92 ـ 93 هم در 27 بازي 21 گل به ثمر رساند. او در اين فصل همچنين يوونتوس را با بازي‌هاي زيباي خود قهرمان جام يوفا كرد به طوري كه در 9 بازي 6 گل به ثمر رساند.
اما اوج كار باجو در فصل 93 ـ 94 بود كه با زدن 17 گل در 32 بازي عنوان مرد سال فوتبال اروپا و جهان را به دست آورد و نام خود را در تاريخ فوتبال جاودان ساخت.

اولین مشكلات با تراپ
سال 91 باجو در یووه نیمكت نشین شد . تراپاتونی ، مربی آن زمان یوونتوس به بهانه آمادگی نداشتن ، باجو را به زمین نفرستاد این اولین خاطره بد باجو بود ولی او خیلی زود جای اصلی خود را یافت و با زدن گلهای فراوان ، به تیم اصلی بازگشت . باجو با بازوبند كاپیتانی در سال 93 یوونتوس را فاتح جام یوفا كرد و تراپاتونی در باره او گفت : روبرتو به لطف اعتماد به نفس وبلوغ و تجربه انكار ناپذیرش ازعهده كاپیتانی در خارج و داخل میدان بر آمده است. در سال 93 باجو تمامی جوایز انفرادی دنیای توپ گرد را به خود اختصاص داد و بهترین بازیكن جهان شد .

فینال جام جهانی 94 بزرگ ترین ناكامی

 
در جام جهاني 1994 آمريكا، آريكو ساكي كه لقب مارادونا را به باجو داده بود با وجود اختلاف نظر زياد با اين ستاره يوونتوس او را به تيم ملي دعوت كرد چون باجو مرد سال فوتبال جهان و اروپا را به خود اختصاص داده بود و او نمي‌توانست از اين مسئله صرف نظر كند.

ايتاليا در اين رقابت در بازي نخست خود با تك گل دينو باجو مقابل نروژ پيروز شد اما در ديدار بعدي مقابل مكزيك با تساوي يك بر يك متوقف شد. بازي‌هاي ضعيف ايتاليا در اين مرحله و پيروزي‌هاي خفيف اين تيم باعث شد تا انگشت اتهام قبل از هر چيز به سوي باجو و آريكو ساكي نشانه رود اما در مرحله حذفي باجو با دو گلي كه مقابل نيجريه در دقايق 88 و 100 به ثمر رساند ايتاليا را 2 بر يك پيروز كرد و دهان همه منتقدان خود را بست.
باجو در ديدار نيمه نهايي هم مقابل بلغارستان خوش درخشيد و در 25 دقيقه اول بازي با دو گلي كه به ثمر رساند صعود ايتاليا به فينال را تا حدودي مسجل كرد. اما در اين بازي بار ديگر مصدوميت به سراغ باجو آمد و در آستانه از دست دادن بازي فينال مقابل برزيل قرار گرفت.
در بازي فينال با وجود آنكه پزشك تيم ملي ايتاليا به باجو توصيه كرده بود كه در اين بازي شركت نكند اما اين مهاجم خوش‌تكنيك با اصرار زياد كادر فني را متقاعد به حضور در آن ديدار كرد. تلاش دو تيم در پايان وقت‌هاي قانوني و اضافي بدون گل به پايان رسيد و كار به ضربات حساس پنالتي كشيد. در ضربات پنالتي با وجود آنكه آريكو ساكي قبل از زدن ضربه پنالتي درباره آمادگي باجو از او سوال كرده بود اما اين بازيكن با اصرار و اعتماد به نفس زياد پشت ضربه قرار گرفت و در نهايت با خراب كردن آن، نفرت دو چندان آريكو ساكي از خودش را به جان خريد و سيل انتقادات را روانه خود كرد. خود باجو درباره آن ضربه پنالتي مي‌گويد: «اگر در ديدار مقابل برزيل با نتيجه 3 بر صفر بازي را واگذار مي‌كرديم كسي ناراحت نمي‌شد اما از دست دادن ضربه پنالتي آن هم در فينال بسيار ناراحت كننده و زجر‌آور است. هنوز هم به خاطر از دست دادن آن ضربه پنالتي درد مي‌كشم.»
باجو بعد از جام جهاني به علت چند عمل جراحي فصل خوبي را با يوونتوس سپري نكرد و تنها در 17 بازي براي اين تيم به ميدان رفت و 8 گل به ثمر رساند. البته توانست با يوونتوس كه در آن زمان هدايت آن را ليپي بر عهده داشت و دل پيرو تازه خود را به فوتبال ايتاليا معرفي كرده بود، قهرمان سري A و جام حذفي شود. يوونتوسي‌ها كه با وجود دل‌پيرو احتياج چنداني به باجو نداشتند از او خواستند كه يك سوم حقوق خود را كم كند كه اين با مخالفت باجو همراه شد

یك سال بعد و در پایان فصل 95 – 94 او به میلان فروخته شد . مشكلات او با لیپی و بته گا و ظهور پدیده ای چون الكس دل پیرو از دلایل اصلی ترك یوونتوس پس از 5 سال حضور موفق بود ، باجو در كتابش دلیل اصلی ترك یوونتوس را بته گا ، مدیر باشگاه یوونتوس عنوان كرده و معتقد است بته گا هواداران یووه را علیه او شورانده است .

حاصل تلاش او در یوونتوس 141 بازی و 78 گل در سری A بود . در میلان باجو یكی از بدترین دوران ورزشی خود را تجربه كرد . آمدن و رفتن مربیان متعدد آسیب دیدگی و نیمكت نشینی های بی پایان ، صبر باجو را به سر آورد ، او در این میان به علت آسیب دیدگی و اختلاف نظر با ساكی بازیهای یورو 96 را نیز از دست داد .

طلوع دوباره

پس از 51 بازی و فقط 12 گل به بولونیا پیوست . این انتقال كه در سال 97 اتفاق افتاد بهترین تصمیم باجو بود . او با بازیهای فراموش نشدنی در بولونیا طی 30 بازی 22، گل به ثمر رساند و به وسیله چزاره مالدینی دوباره به تیم ملی برگشت باجو در بولونيا با وجود آنكه پا به سن 30 سالگي گذاشته بود، به روزهاي اوج خود بازگشت و در 30 مسابقه 22 گل را به ثمر رساند تا بعد از اوليور بيرهوف و رونالدو به عنوان سومين گلزن انتخاب شود. همين مسئله باعث شد تا مسئولان اينتر براي جذب او اقدام كنند.

جام جهاني 1998
در جام جهاني 98 فرانسه چزاره مالديني سرمربي تيم ملي فوتبال ايتاليا با وجود آنكه باجو را به تيم دعوت كرد اما در بيشتر بازي‌ها دل‌پيرو را به عنوان نفر اول خط حمله به ميدان فرستاد. در اين رقابت‌ها ايتاليا نمايش ضعيفي داشت و در مرحله حذفي در ضربات پنالتي مغلوب فرانسه ميزبان بازي‌ها شد. جالب اينكه وقتي باجو پشت يكي از ضربات پنالتي ايتاليا قرار گرفت طرفداران فرانسه با سر دادن شعارهاي تحريك‌آميز جام جهاني 94 را براي باجو زنده كردند اما او به زيبايي ضربه پنالتي‌اش را وارد دروازه حريف كرد. باجو در اين رقابت‌ها فقط دو گل به ثمر رساند.

روبرتو باجو در اینترمیلان:
بعد از جام جهاني 98 باجو با تيم اينتر به توافق نهايي رسيد و قرارداد امضا كرد. در آن فصل اينتر كه رونالدو و زامورانو را در اختيار داشت با جذب باجو مي‌خواست خود را به قدرت اول فوتبال ايتاليا و اروپا تبديل كند اما از شانس بد اين تيم هر سه مهاجم دچار مصدوميت شديد شدند و عملكرد ضعيف اينتر در خط دفاع باعث شد تا خيلي زودر از ليگ قهرمانان اروپا و جام حذفي ايتاليا حذف شود.
در فصل 1999 ـ 2000 با آمدن ويري به اينتر طرفداران اين تيم براي ديدن زوج باجو و ويري لحظه‌شماري مي‌كردند اما با آمدن ليپي به اين تيم كه پيش از اين با باجو در يوونتوس مشكل داشت، اين مهاجم محبوب چاره‌اي جز جدايي از اينتر نيافت و در نهايت به تيم تازه ليگ برتري برشا پيوست.

برشا آخرین باشگاه روبرتو باجو:

باجو در برشا هم خوش درخشيد و توانست در اين تيم كه در آن زمان بازيكناني چون گوارديولا و آبياه بازي مي‌كردند، بازي‌هاي زيبايي را به نمايش گذارد و در 82 بازي 44 گل به ثمر رساند. اما بار ديگر بدشانسي به سراغ باجو آمد و تنها چند ماه قبل از شروع رقابت‌هاي جام جهاني 2002 كره جنوبي و ژاپن دچار مصدوميت شد.
اگرچه كه باجو تا زمان فرارسيدن جام جهاني خود را به شرايط آمادگي رساند اما جيوواني تراپاتوني سرمربي وقت تيم ملي ايتاليا او را به تيم دعوت نكرد كه اين خشم و ناراحتي باجو را به دنبال داشت چنانكه در گفت‌وگو با يكي از مجله‌هاي محلي ايتاليا گفت: "مي‌توانستم براي چهارمين بار در جام جهاني حضور يابم. تراپاتوني حتي اگر بر روي صندلي چرخ‌دار هم مي‌نشستم بايد من را دعوت مي‌كرد اما متاسفانه او من را ناديده گرفت. هرگز او را نخواهم بخشيد".

آسیب دیدگی ها در تمام این سالها باجو با وجود درد و آسیب دیدگی زانوی راستش كه در واقع پاشنه آشیل محسوب می شود ، می كوشید در میدان های فوتبال حضوری دایمی داشته باشد اما آسیب دیدگی هیچگاه او را رها نكرده است. حتی در آخرین عمل جراحی زانوی راست او از داخل 220 بخیه خورد تا تاندون پای او بهبود یابد .

خداحافظي باجو از جهان فوتبال
اين ستاره ايتاليايي در فصل 2003 ـ 2004 چهارمين فصل متوالي خود را با برشا پشت سر گذاشت و توانست يك تنه اين تيم را از منطقه سقوط نجات دهد و به راه يازدهم جدول رساند. باجو در اين فصل دويستمين گل خود را در سري A در ديدار مقابل پارما با پشت سر گذاشتن چند بازيكن به ثمر رساند و در پايان همان فصل تراپاتوني سرمربي ايتاليا براي ديدار دوستانه مقابل اسپانيا او را به تيم ملي دعوت كرد كه اين آخرين بازي ملي او بود.
بازي پاياني اين ستاره ايتاليايي ديدار مقابل ميلان تيم سابقش بود كه در دقيقه 87 جاي خود را در ميان تشويق فراگير و يك صداي طرفداران ميلان به كولوچي داد و براي هميشه از دنياي فوتبال خداحافظي كرد تا جهان فوتبال در غم خداحافظي يكي ديگر از چهره‌هاي شاخص خود فرو رود.

افتخارات باجو:

افتخارات باجو:
1990 : كسب مقام سوم در جام جهاني ايتاليا
1993 : بهترين بازيكن جهان و اروپا
1993 : قهرماني در جام يوفا با يوونتوس
1994 : نايب قهرماني با ايتاليا در جام جهاني آمريكا
1995 : قهرماني در سري A و جام حذفي ايتاليا با يوونتوس
1996 : قهرماني در سري A با ميلان
2004 : بهترين بازيكن سري A
2004 : چهارمين گلزن برتر تاريخ كالچو با 206 گل

بازی در تیم ملی: ۵۵بازی، ۲۹گل

حضور در جام‌جهانی: سه دوره (۱۹۹۰،۱۹۹۴و ۱۹۹۸) - ۱۷بازی، ۹گل