روماریو د سوزا فاریا (به پرتغالی: Romário de Souza Faria) (زاده ۲۹ ژانویه ۱۹۶۶) در شهر ریو دو ژانیرو برزیل، فوتبالیست بازنشسته تیم ملی فوتبال برزیل است. او یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ است. او ۱۰۰۰ گل به ثمر رسانده است و در سال ۱۹۹۴ به عنوان بهترین بازیکن سال جهان انتخاب شده‌است. او ۷۰ بازی ملی دارد و ۵۵ گل به ثمر رسانده است. وی در سال ۲۰۰۹ میلادی از فوتبال خداحافظی نمود.

روماریو 29 ژانویه 1966 در ریودوژانیرو که قطب پرورش فوتبالیست‌های بزرگ برزیلی است، متولد شد. وی در ناحیه فقیرنشین جاکارزینهو به دنیا آمد و پس از سه سال زندگی در آنجا به همراه خانواده‌اش به یک محله پرجمعیت دیگر منتقل شدند و پدرش به عنوان مربی تیم کودکان به اسم استرلینیا مشغول شد.

وی در سال 1981 به تیم نوجوانان واسکو دوگاما رفت و پنج سال در آن تیم ماند تا در سال 1985 به تیم اصلی باشگاه راه یافت. سه فصل حضور او در باشگاه، تجربه‌ای فوق‌العاده‌ به همراه شهرتی جهانی برای او به ارمغان آورد تا پیشنهادی از سوی پی‌اس وی آیندهوون هلند دریافت کند. وی بدون شک دوران اوج فوتبال باشگاهی‌اش را در این تیم گذراند.

 
از سال 1988 تا 1992 روماریو که مهارت بازی با هر دوپایش را داشت، در اردیویزه برای آیندهوون بازی کرد. مربی او در آن تیم گاس هیدینک بود که روماریو را جالب‌ترین بازیکنی که تاکنون با او کار کرده‌ است، خواند و به خصوص به خاطر حضور زیاد و روحیه قوی در بازی‌های مهم که اغلب گل پیروزی‌بخش تیمش  را به ثمر می‌رساند، از او تمجید کرد.

وی به همراه آیندهوون در سال 1989، 1991 و 1992 قهرمان شد و به در سال 1989 به عنوان بازیکن سال هلند انتخاب شد. وی 174 گل برای آیندهوون به ثمر رساند.

وی در سال 1993 با قراردادی به ارزش 6 میلیون دلار به بارسلونا رفت و در کنار بازیکنانی مانند میشل لادروپ، استویچکوف و گواردیولاخط حمله فوق‌العاده‌ای را تشکیل داد. وی با زدن 30 گل در 33 بازی  برترین گلزن لالیگا شد و به بارسلونا در مسیر رسیدن به قهرمانی در لالیگا کمک کرد. روماریو در ال‌کلاسیکو مقابل رئال مادرید هت‌تریک کرد و یک پاس گل هم داد تا کاتالان‌ها به پیروزی پنج بر صفر برسند.

روماریو در سال 1994 تیمش را دوباره به عنوان قهرمانی رساند و کمک کرد تا در سوپرجام اسپانیا قهرمان شود. مربی او در بارسلونا یوهان کرویف بود که روماریو را «نابغه محوطه جریمه» نامید.

وی در سال 1995 در ابتدا به صورت قرضی به برزیل بازگشت تا در تیم فلامنگو به میدان برود. در آن تیم به همراه ادموندو و ساویو مثلثی را در خط حمله تشکیل دادند که مطبوعات محلی آن را «بهترین طوفان دنیا» می‌خواندند.

فلامنگو در سال 1996 قهرمان برزیل شد و روماریو در فصل 97-1996 و 98-1997 به صورت قرضی به والنسیا رفت. وی در سال 2000 به واسکوداگاما بازگشت و به باشگاه برای رسیدن به قهرمانی در کوپا مرکوسور و قهرمانی برزیل کمک کرد. وی به عنوان بازیکن سال آمریکای جنوبی در همان سال انتخاب شد.

 

پس از دو سال حضور در واسکو دوگاما ، دو سال دیگر در فلومینزه بازی کرد و پس از آن برای سومین بار به واسکوداگاما برگشت. بعد از آن هم زمانی را در تیم میامی و آدلاید یونایتد استرالیا گذراند.

روماریو از ژانویه 2007 به واسکوداگاما بازگشت. این در حالی بود که بر اساس قوانین فیفا اجازه بازی برای این تیم را نداشت زیرا در یک فصل حداکثر می‌توانست برای دو تیم بازی کند. وی در بیستم می 2007 هزارمین گل خود را مقابل رسیف به ثمر رساند، کاری که تنها پله و آرتور فریدنریش پیش از او توانسته بودند، انجام دهند. روماریو پانزدهم آوریل 2008 بازنشستگی خود را اعلام کرد.

لحظه به ثمر رسیدن هزارمین گل روماریو

روماریو در تیم ملی برزیل:

روماریو برای تیم ملی فوتبال برزیل 55 گل در 70 بازی ملی به ثمر رساند تا در فهرست برترین گلزنان تاریخ فوتبال برزیل پس از پله و رونالدو در مکان سوم قرار بگیرد. او کارش برای تیم ملی فوتبال برزیل را 23 می 1987 در دوبلین مقابل ایرلند انجام داد و اولین گلش را پنج روز بعد در هلسینکی مقابل فنلاند به ثمر رساند.

روماریو در رسیدن برزیل به قهرمانی در سال 1994، نقش بسزایی داشت و به عنوان بهترین بازیکن مسابقات انتخاب شد. وی در تیم بسیار کنترل شده برزیل به عنوان تنها «هنرمند» روی توپ خودش را نشان داد و در آن بازی‌ها پنج گل به ثمر رساند.

 
بیست و هفتم آوریل 2005، تقریبا چهار سال بعد از آخرین بازی ملی‌اش در بازی خداحافظه مقابل گواتمالا به میدان رفت و در پیروزی سه بر صفر برزیل یک گل هم زد.

روماریو در سال 2014 با کسب 63.4 درصد آرا در انتخابات سنا در ریودوژانیرو به خود اختصاص داد. وی در سال 2010 در انتخابات کنگره به عنوان یکی از اعضای حزب سوسیالیست رأی آورد. وی یکی از مخالفان جدی میزبانی برزیل در رقابت‌های جام‌جهانی 2014 بود که مسئولان را به فساد و هدر دادن پول مردم متهم کرد.

باشگاههای روماریو:
1985-1988 ویسکو داگاما

1988-1993 آیندهوون

1993-1995 بارسلونا

1995-1996 فلامنگو

1996-1998 والنسیا

1997 (قرضی) فلامنگو

1998-1999 فلامنگو

2000-2002 واسکوداگاما

2002-2004 فلومینزه

2003 (قرضی) السد

2005-2006 واسکوداگاما

2006 میامی

2006 آدلاید یونایتد

2007 واسکو داگاما

2009 امه ریکا

مهمترین افتخارات روماریو:

قهرمان برازیلیرو ( سری آ ) 2000

آیندهون:

قهرمان لیگ هلند : 3 بار در سالهای 1989 ، 1991 ، 1992

قهرمان جام حذفی هلند : 2 بارد ر سالهای 1989 ، 1990

قهرمان سوپر جام هلند: 1992

بارسلونا:

قهرمان لالیگا : 94 - 1993

یوپرجام اسانیا: 1994

نایب قهرمان لیگ قهرمانان اروپا: 1994

السد قطر:

قهرمان لیگ ستارگان قطر: 04 - 2003

تیم ملی برزیل:

قهرمان رقابتهای زیر 20 سال امریکای جنوبی: 1985

مدال نقره بازیهای المپیک 1988

قهرمان کوپا آمه ریکا: 1989 ، 1997

قهرمان جام جهانی: 1994

قهرمان جام کنفدراسیون ها : 1994

افتخارات شخصی:

آقای گل مسابقات زیر 20 سال آمریکای جنوبی 1989

7 بار آقای گل لیگ برزیل با پیراهن تیم های مختلف

آقای گل المپیک 1988 سئول

3 بارآقای گل لیگ باشگاههای هلند

2 بار آقای گل جام حذفی هلند

بهترین بازیکن فصل لیگ هلند 1989

2 بار آقای گل لیگ قهرمانان اروپا

دومین بازیکن برتر سال جهان 1993

آقای گل لالیگا 94 - 1993

توپ طلای جام جهانی 1994

کفش برنز جام جهانی 1994

بهترین بازیکن سال جهان 1994

کفش طلای جام کنفدراسیون ها 1997

چندین بار آقای گل مسابقات مختلف لیگ های داخلی برزیل

آقای گل جام باشگاههای جهان 2000

بهترین بازیکن سال امریکای جنوبی 2000

عضو باشگاه 100 بازیکن برتر تاریخ فوتبال از نظر فیفا