پیشینه

نخستین مسابقات آزمایشی با مقررات فوتبال ساحلی جهانی در میامی، فلوریدا، آمریکا برگزار شد و اولین رقابت های حرفه ای فوتبال ساحلی نیز در سال ۱۹۹۳ با حضور تیم هایی از ایالات متحده آمریکا، برزیل، آرژانتین و ایتالیا در لس آنجلس برگزار شد.

این ورزش به سرعت در برزیل و به ویژه ریو دوژانیرو محبوبیت یافت و حضور ستارگان فوتبال جهان همچون اریک کانتونا فرانسوی، خولیو سالیناس اسپانیائی وروماریو، زیکو و جونیور برزیلی سهم به سزایی در افزایش پوشش رسانه ای این ورزش داشته، به طوری که مسابقات فوتبال ساحلی در ۱۷۰ کشور دنیا پخش تلویزیونی شده و این رشته نوپا یکی از سریع ترین رقم های رشد را در میان ورزش های حرفه ای داراست.

فوتبال ساحلی چیست ؟

فوتبال ساحلی یکی از انواع ورزش فوتبال است که در ساحل و یا بر زمینی پوشیده از شن برگزار می شود. البته انجام بازی فوتبال در ساحل سابقه طولانی دارد اما برگزاری مسابقات رسمی و تدوین قوانینی برای این رشته ورزشی به سال ۱۹۹۲ و بنیان گذاری نهادی به نام فوتبال ساحلی جهانی در این سال باز می گردد.​​

​مقررات فوتبال ساحلی

مسابقات فوتبال ساحلی با ۵ بازیکن (یک دروازه بان) و توپ فوتبال در ۳ وقت ۱۲ دقیقه ای برگزار می شود. تعداد تعویض ها نامحدود است و مساوی وجود ندارد.

به این ترتیب در صورت مساوی در پایان مسابقه، ۳ وقت اضافه ۳ دقیقه ای برگزار می شود و پس از آن ضربات پنالتی تکلیف برنده را مشخص خواهد کرد.

برخلاف فوتبال که برنده در پایان ۵ پنالتی مشخص می شود، در فوتبال ساحلی هر تیمی که در پایان یک ضربه از حریف جلو بیفتد برنده است.

خظا در فوتبال ساحلی

هر خطا با یک ضربهٔ آزاد به سمت دروازه جریمه می شود که باید توسط بازیکنی که بر روی او خطا شده زده شود (مشابه بسکتبال)، به استثناء خطای هند ( Hand ) رقیب که هر بازیکنی می تواند ضربه را بزند.

در صورتی که بازیکنی کارت قرمز دریافت کند، بایستی دو دقیقه از زمین خارج شده و تیم او در این دو دقیقه با یک بازیکن کمتر بازی می کند (مشابه هندبال) و در صورت دریافت کارت آبی که از اختصاصات فوتبال ساحلی است، بازیکن خطاکار به کلی از زمین اخراج شده و پس از دو دقیقه هم حق ورود به زمین را ندارد، اما بازیکن دیگری می تواند پس از دو دقیقه جایگزین او شود (مشابه کارت قرمز در فوتسال).

سطح زمین مسابقه در فوتبال ساحلی

سطح زمین مسابقه باید همواره و مسطح بوده و از شن بدون سنگ و صدف و هر گونه شی ای که موجب جراهات بازیکنان گردد باشد.

برای مسابقات بین المللی ماسه ها بایددانه ریز بوده وحداقل۴۰سانتی متر عمق داشته باشند.ماسه ها هم چنین باید خوب الک شده باشند تا مورد قبول واقع شوند و سنگهاو دانه های زبر و قطعات خطرناک باید جدا شوند.

ماسه ها خیلی هم نباید ریز شوند که باعث گرد و خاک شده و به پوست بچسبد.

اندازه ها

زمین مسابقه باید به شکل مستطیل بوده و طول زمین باید بیشتر از عرض آن باشد.

طول ۳۵ تا ۳۷ متر

عرض ۲۶ تا ۲۸ متر

زمین مسابقه فوتبال ساحلی

زمین مسابقه با خطوط مشخص می شوند. این خطوط مرز محوطه ها را مشخص می کند. دو خط طولی بلندتر را تاچ لاین و دو خطوط کوتاه تر را خطوط انتهایی می نامند. عرض تمام خطوط باید ۱۰ سانتی متر بوده و از جنس مقاوم به رنگ آبی باشد که از رنگ ماسه ها متمایز باشد.

این خطوط در گوشه های زمین توسط رابط هایی به زمین محکم می شوند و در درون دروازه توسط حلقه های پلاستیکی به تیرهای دروازه وصل می شوند. زمین مسابقه توسط یک خط فرضی بدو نیمه مساوی تقسیم می شوند که خط میانی توسط دو پرچم قرمز مشخص شده است. مرکز این خط فرضی جایی است که مسابقه از آنجا شروع می شود.